قوله تعالى: ما کان لبشر هرگز روا نباشد مردمى را، أنْ یوْتیه الله الْکتاب که خداى او را نامه دهد، و الْحکْم و النبوة و علم راست و پیغامبرى دهد، ثم یقول للناس پس آن گه فرا مردمان گوید: کونوا عبادا لی منْ دون الله مرا بندگان باشید و مرا بخدایى گیرید فرود از الله، و لکنْ کونوا ربانیین لکن چنین گفتند پیغامبران امت خویش را که بندگان خدا بید، بما کنْتمْ تعلمون الْکتاب بآنچه کتاب من میدانید، و بما کنْتمْ تدْرسون (۷۹) و بآنچه میخوانید از آن.
و لا یأْمرکمْ و نفرماید شما را خداى و نه هیچ بشرى از پیغامبران، أنْ تتخذوا الْملائکة و النبیین أرْبابا که فریشتگان و پیغامبران را بخدایى گیرید، أ یأْمرکمْ بالْکفْر بکفر میفرماید شما را؟ بعْد إذْ أنْتمْ مسْلمون (۸۰) پس آنکه شما مسلمانان باشید و گردن نهادگان.
و إذْ أخذ الله میثاق النبیین پیمان گرفت الله از پیغامبران، لما آتیْتکمْ منْ کتاب و حکْمة که هر چه دهم، هر گه که دهم شما را از نامه و دانش راست و پیغام محکم، ثم جاءکمْ رسول پس آن گه بشما آید رسولى، مصدق لما معکمْ استوار دار و گواه آن را که با شما است، لتوْمنن به و لتنْصرنه بگروید باو و یارى دهید او را، قال أ أقْررْتمْ خداى گفت: اقرار دادید بپیذیرفتن این پیمان از من؟ و أخذْتمْ على ذلکمْ إصْری و این پیمان بزرگ گران از من بستدید.
قالوا أقْررْنا پیغامبران یک یک جواب دادند که اقرار دادیم، قال فاشْهدوا خداى گفت: بر یکدیگر گواه بید، و أنا معکمْ من الشاهدین (۸۱) و من با شماام از گواهان یکى.
فمنْ تولى بعْد ذلک هر که بر گردد پس از آن، فأولئک هم الْفاسقون (۸۲) او از فاسقانست و از بیرون شدگان از پیمان.
أ فغیْر دین الله یبْغون بجز دین خداى و تصدیق محمد (ص) دینى خواهند جست؟
و له أسْلم و خداى را گردن نهاد، منْ فی السماوات و الْأرْض هر که در آسمانها و زمین کس است، طوْعا و کرْها بعضى از میان جان و بعضى از بن دندان، و إلیْه یرْجعون (۸۳) و همه را با وى خواهند برد.
قلْ آمنا بالله بگوى ایمان آوردیم بخداى، و ما أنْزل علیْنا و هر چه فرو فرستاده آمد بر ما، و ما أنْزل على إبْراهیم و هر چه فرو فرستاده آمد بر ابراهیم و إسْماعیل و إسْحاق و یعْقوب و الْأسْباط و پیغامبران که از فرزندان یعقوب بودند، و ما أوتی موسى و عیسى و هر چه موسى را دادند و عیسى را، و النبیون منْ ربهمْ و هر چه دیگر پیغامبران را دادند، از خداوند ایشان، لا نفرق بیْن أحد منْهمْ یکى را از پیغامبران جدا نکنیم در تصدیق بتکذیب، و نحْن له مسْلمون (۸۴) و ما وى را گردن نهادگانیم و خویشتن فرا دادگان.